Geçenlerde konu aldığım bir konuyu bugün duyduğumuz birkaç durum sebebiyle tekrar kaleme alacağım. Konumuz inatla verilen daha doğrusu verilmeye çalışılan taziye yemekleri...
Bu durum Bismil’de ciddi anlamda sıkıntı oluşturuyor artık. Kredi çekip o üzüntünün üzerine bir de borca giren aileler var. Taziye yemekleri kaldırılsın dediğimizde insanlar, "İsteyen verir isteyen vermez!" diye tepki gösteriyorlar. Bir yere kadar haklılar belki. Ama maddi durumu iyi insanların taziye yemeği vermeyerek bu duruma öncü olmaları gerekmiyor mu artık? Borca girmeyi göze alıp verilmesinin nedeni bir nevi mahcubiyet hissi fikrimce. Yoksa hayır maksadı borç ile olur mu hiç? O yüzden rica ediyorum kestirip atmayın bu konuyu. Hizmet edilmesi gereken birileri varsa onlar da yakınını kaybeden acılı insanlar. Baş sağlığına gelenler değil. Tekrar belirteyim, özellikle maddi durumu iyi olan ailelerin taziye yemeğini vermeyerek bu duruma öncü olmaları şart. Başka türlü olurunu göremiyorum. İnatlaşmanın, işi yokuşa sürmenin manası yok. Birbirimizi biraz olsun anlamaya çalışmamız gerek. Yoksa bu mahcubiyet duygusu bu sorunun ortadan kalkmasını uzun yıllar boyu engelleyecek.
